“Δεν κάνω την παραμικρή έκπτωση στην αισθητική μου”: συνέντευξη του Δημήτρη Μπασλάμ στο elniplex

Τα δεδομένα:

Κίνησα λυτούς και δεμένους για να τον πείσω, επιστράτευσα όλους τους ήρωες των παραμυθιών του για να με βοηθήσουν, του μαγείρεψα σουσαμόσουπα με μακαρόνια βίδες και καροτόπιτα με εξωτικές καρύδες, υποκρίθηκα την λιπόθυμη μπροστά του (όπως η Κική), του τραγούδησα, ίδρωσα αλλά τα κατάφερα. Φυσικά ,τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη. Ένα τηλέφωνο μόνο χρειάστηκε προκειμένου ο Δημήτρης Μπασλάμ να δεχτεί να μας παραχωρήσει την συνέντευξη που ακολουθεί. Ένας άνθρωπος ευγενικός, πρόθυμος, με χιούμορ και ένα έργο υψηλής αισθητικής και ποιότητας, χαρακτηριστικά που δεν συναντάς συχνά σε έργα που απευθύνονται σε μικρά παιδιά! Απολαυστική όπως και τα έργα του και η συνέντευξή του…

Συνέντευξη στη Φωτεινή Βαρδάκα.

Παίρνοντας το βιογραφικό σας στα χέρια μου, ακούγοντας και διαβάζοντας τα έργα σας, κάνοντας έρευνα για τον Δημήτρη Μπασλάμ στο διαδίκτυο, προβληματίστηκα πολύ σε σχέση με το τι θα ήθελα να μάθω, για και από, τον Δημήτρη Μπασλάμ και μαζί με εμένα οι αναγνώστες του elniplex. Να τον ρωτήσω δηλαδή για το σύνολο της πορείας του ή να περιοριστώ στα στοιχεία εκείνα της δουλειάς του που αφορούν στα παιδιά; Και επειδή έχω ένα μεγάλο ελάττωμα, είμαι εκ φύσεως και εκ πεποιθήσεως περίεργη, αποφάσισα να μάθω όσα περισσότερα γίνεται. Ας πάρουμε λοιπόν το κόκκινο μπαλόνι που μου εξομολογήθηκε πώς, «Λέω να πετάξω», μαζί μας και ας κάνουμε μια βόλτα στην ζωή και το έργο του Δημήτρη Μπασλάμ. Γεννηθήκατε στην Γερμανία και μεγαλώσατε στην Έδεσσα. Σε ποιο ακριβώς σημείο αυτής της διαδρομής συναντήσατε την μουσική;

Στην εφηβεία μου, όταν η μουσική δεν ήταν για μένα η αναζήτηση της τέχνης αλλά τα πρώτα σημάδια ματαιοδοξίας, που ειδικότερα την συγκεκριμένη ηλικία όπως είναι φυσικό είχαν στόχο το αντίθετο φύλο. Είναι πολύ ωραίο να παίζεις ηλεκτρική κιθάρα στα 15 σου. Αργότερα, ευτυχώς όλα καθάρισαν. Έμεινε μόνον η ματαιοδοξία…

Κάποιος, κοινός μας γνωστός, σας χαρακτήρισε «πολίτη του κόσμου». Ότι ταξιδεύετε συχνά και δύσκολα σας βρίσκει κανείς στην έδρα σας, τη Θεσσαλονίκη. Για ποιον λόγο ταξιδεύει ο Δημήτρης Μπασλάμ; Δεν έχει ησυχία ή ψάχνει να βρει ησυχία;

Ησυχία ορίζω για μένα την συγκέντρωση μου. Όταν καταφέρνω να συγκεντρωθώ σε κάτι. Τότε είμαι ήσυχος και ευτυχής. Αυτό μπορώ να το κάνω οπουδήποτε, αλλά το πολίτης του κόσμου είναι μία ωραιότατη υπερβολή. Μακάρι να ήμουν αλλά μάλλον πολίτης της Ελλάδας είμαι με κάποιες σποραδικές εξαιρέσεις.

Οι επαγγελματικές ιδιότητες του Δημήτρη Μπασλάμ πολλές κατά την γνώμη μου, μουσικός, συνθέτης, ενίοτε τραγουδιστής, συγγραφέας παιδικών παραμυθιών, παραγωγός παραστάσεων, καθηγητής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, σε μουσικό τμήμα συγκεκριμένα, ίσως και άλλες που δεν γνωρίζω. Αν σας έλεγα να επιλέξετε μια, αυτή που θεωρείτε την πιο σημαντική, θα σας δυσκόλευα πολύ;

Κατά καιρούς είμαι ένας συνδυασμός κάποιων από όλα αυτά. Δεν τα ξεχωρίζω. Είναι στο μυαλό και την καθημερινότητα μου σαν μία συνέχεια. Φεύγω και επανέρχομαι σε όλα αυτά με μεγάλη επιμέλεια θα έλεγα. Σαν την μέλισσα.

Τα παραμύθια τι ρόλο έχουν παίξει στη ζωή σας; Πώς προέκυψε η ιδιότητα του παραμυθά;

Κοντεύω να ξεχάσω την αρχή, όχι γιατί έχουν περάσει πολλά χρόνια αλλά γιατί νιώθω τόσο καλά μέσα στις ιστορίες μου, που έχω ξεχάσει ότι αρχικά ήταν ένα παιχνίδι με την κόρη μου και είχαν στόχο την δική της ευχαρίστηση.

Γαργαληστής, Αγησίλαγος και Θυμωμένη μπετονιέρα. Τα τρία μουσικά παραμύθια που έχουν γίνει παραστάσεις. Ποιο θα λέγατε ότι είναι το κοινό τους, μικρά ή μεγάλα παιδιά; Είναι ηλικιακό το θέμα ή αισθητικό, Δημήτρη Μπασλάμ προκειμένου να μας αρέσει μια δημιουργία;

Η θεματολογία και τα κείμενα των ιστοριών έχουν άξονα τα παιδιά. Δεν ξεκινάω πάντοτε βέβαια από εκεί αλλά στα παιδιά έχω το μυαλό μου. Προσπαθώ πολύ ώστε η ιστορία να είναι απλή, καθαρή, κατανοητή άρα κατά μία έννοια λαϊκή. Τα υπόλοιπα, η μουσική, τα τραγούδια, οι παραστάσεις είναι ότι θα έκανα για οποιοδήποτε κοινό. Δεν κάνω την παραμικρή έκπτωση στην αισθητική μου και στην δουλειά που απαιτείται για αυτό.

Πρόκειται για παραμύθια που τα χαρακτηρίζουν η φαντασία, το χιούμορ αλλά το πιο σημαντικό για εμένα είναι ότι αγγίζουν θέματα, όπως τα δικαιώματα των παιδιών (Γαργαληστής), η διατροφή (Αγησίλαγος) ή οι ιδιαίτερες κοινωνικές συνθήκες που βιώνουμε στις μέρες μας(Θυμωμένη μπετονιέρα), με ευαισθησία και τρυφερότητα. Ποιος ο στόχος; Καταγγέλλετε και ταυτόχρονα προτείνετε λύσεις σε θέματα που αφορούν στην κοινωνική μας ζωή;

Αν θεωρήσουμε δεδομένο το φίλτρο που έχει κάθε καλλιτέχνης ώστε αυτά που αντιλαμβάνεται γύρω του να τα επιστρέφει με την τέχνη του, τότε το δικό μου φίλτρο το χρησιμοποιώ τα τελευταία χρόνια για να γράφω μουσικά παιδικά παραμύθια. Τίποτε παραπάνω. Δεν θέλω να είμαι διδακτικός αλλά οφείλω να λέω την άποψη μου. Αυτό και κάνω.

Λέω να επιστρατεύσω τους ήρωες των παραμυθιών σας προκειμένου να με βοηθήσουν στην συνέχεια της συνέντευξης. Αν δεν έχετε αντίρρηση…

Περιμένω λοιπόν..

Η Κική η μπετονιέρα είναι πολύ μα πολύ θυμωμένη. Τι θυμώνει ανάλογα τον Δημήτρη Μπασλάμ;

Αυτόν τον καιρό με εκνευρίζει το ότι ενώ στην αρχή της κρίσης φαινόταν στον κόσμο μία τάση αλληλεγγύης του ενός για τον άλλον και μία διάθεση συλλογικής αντιμετώπισης των προβλημάτων μας, τελικά μάλλον λειτούργησε το ένστικτο επιβίωσης περισσότερο. Θέλουμε ελάχιστα δευτερόλεπτα πια για να πεισθούμε ότι όταν κάποιος αγανακτεί και διεκδικεί είναι απλά προβληματικός για όλους τους υπόλοιπους. Επίσης με εκνευρίζει η ζέστη, η έλλειψη αισθητικής, οι Γάιδαροι με δύο πόδια, το ψέμα και ο πονοκέφαλος.

Mpaslam «Τι είναι αυτό που σε πάει ψηλά; Τι είναι αυτό που σου δίνει χαρά» από την άλλη;

Η αγάπη.

«Ο ήλιος θέλει διακοπές», ο Δημήτρης Μπασλάμ; Υπάρχει κάτι που του λείπει αλλά λόγω υποχρεώσεων δεν μπορεί να έχει;

Εγώ είμαι σαν τους ήρωες της Μπετονιέρας. Έχω απορροφηθεί και έχω μεταμορφωθεί από την δουλειά μου. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι πολλές φορές αν όχι μόνιμα χάνω την ισορροπία μου.

Ας πούμε ότι ο Γαργαληστής σας εμπιστευόταν την κόκκινη καρό του τσάντα. Τι ιδιότητες θα δίνατε σήμερα στο άρωμα που περιέχουν τα 40 μπουκαλάκια;

Ακριβώς τις ίδιες φυσικά. Η συνταγή νομίζω είναι διαχρονική. Αγάπη, παιχνίδι, δώρα, παρέα και περίσσια ώρα. Όταν μπορείς να δώσεις αυτά μπορείς να μοιραστείς σίγουρα τον εαυτό σου.

Αν είχατε «ένα πολύχρωμο πουλί με χρώματα 16», σε ποιον θα το δίνατε;

Από την πρώτη στιγμή αυτό το τραγούδι το έγραψα για την Βερενίκη. Είναι η έλλειψη που ένιωθα τότε για αυτήν.

Στα τρία μουσικά έργα σας συμμετέχουν άνθρωποι από ο,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ελληνική μουσική σκηνή. Για πείτε μου, τι τους «ταΐσατε» για να τους πείσετε; Συνέβαλε και ο Αγησίλαγος;

Δεν χρειάστηκε να τους ταΐσω. Ούτε καν να τους μεθύσω. Κάναμε ότι κάνουμε πάντοτε. Φτιάξαμε όλοι μαζί μερικές ακόμα ιστορίες.

Το κόκκινο μπαλόνι του «Λέω να πετάξω» ταξίδεψε μαζί μας από το παρελθόν, στο παρόν και μας αφήνει κάπου στο μέλλον. Πώς βρίσκουμε τον Δημήτρη Μπασλάμ ή πώς εύχεται να τον βρούμε; Θα ήθελα να παίρνω την ίδια χαρά από αυτά που κάνω εγώ ο ίδιος και από αυτά που κάνουν οι γύρω μου.

Δημήτρη Μπασλάμ, ευχαριστούμε πολύ!!!

Κι εγώ ευχαριστώ!

Απάντηση

Your email address will not be published. Required fields are marked *